Köy Akşamları Şiiri - Rıfat Şensever

Hüzünlü bir köy akşamındayım şimdi
Hasret dolu gönlüme
Bir hançer gibi girer ayrılık.
Efkârlıyım gözlerim dolu dolu
Boğazımda düğümlenmiş hıçkırık

Bir çoban kavalından dökülmekte nağmeler
Kınalı ellere yakılan türküler
Neler anlatmada bilseniz neler
Ah…köy akşamları insanı
İşte böyle şairde eder.

Bir nefes çekiyorum
Köy akşamı kokusundan içime.
Bilirmisiniz köy akşamlarının kokusunu?
Hele birde iğde kokusu sinmişe ortalığa
Esir olursunuz köy akşamlarına.
Gölgeleri de bir gariptir
Köy akşamlarının
Uzayıp giderler dağlar ardına.

Duyulur uzaktan,
Köye dönen sürülerin sesi
Yanık türküler gibi kuzuların melemesi.
Alıp götürmede insanı bir başka âleme
Köy akşamlarının bilmem nesi,
Bilmem nesi.

Seyretmedeyim batan güne karşı
Bacalarından duman tüten
Toprak damları.
Anlatılmaz ki ancak yaşanır
Köy akşamları.
Köy akşamları.

07/11/2007
Mersin