Köy Şiiri - Ufuk Nazım

Kayıp bir zaman
Yokuşta bastıran yağmur
Yalnızlığı unutturan
Islak toprak ve ot kokusu...
Tirpanlarını döven ırgatlar
Elinde su bidonu
Çeşmeden dönen küçük çocuk
İşlenmiş eşarbı başında
Elinde sigarası yaşlı bir kadın...
Koyunların çıngıraklı zili
Çıplak bir ezan sesi
Yoksulluğundan habersiz bir köy
Yirmi yaşındaki Memedin
Bütün dünyası.
Engellenemez bir sevda bu
Toprak sevdası.
Biçinden sonra taşınan ot gibi
Yığıldıkça sıklaşan bir sevda.