Köy Şiiri - Yorumlar

Keşke oralar hiç terkedilmese idi ve yaşanılır hale gelseydi, çünkü oralar yaşanılası yerler ,kentlerin artık çivisi çıktı,çoook güzel di +10 puan, sevgi ile kalın.

Benzer konulu bir şiirimle sizi tebrik ediyorum. Hem köyde yaşamamış olmak, hem de böyle güzel ve kaliteli sözler etmek. Tebrikler, takdirler.. 10p ant

Tayyar YILDIRIM


Köy ve Güzeli (Yıl 1970)

Çiy düşmüş üstüne, zülüfü beyaz,
Görülmez telleri kır belli belli.
Sabahın seheri ayaz mı ayaz,
Derilmez gülleri har belli belli.

Yağmur sele döndü, çekmiyor oluk,
Yıkılmış evleri her yanı kovuk.
Sokağı karanlık taşları soğuk,
Girilmez yolları dar belli belli.

Endamı da ne hoş, süydükçe süyer.
Onun da sevdiği olurmuş meğer.
Sırtında mintanı yıllardır giyer,
Gerilmez çulları var belli belli.

Sabahtan akşama tarlada işi,
Yürekler sızlatır, işe gidişi.
Kışından bellidir yazın gelişi,
Durulmaz selleri çor belli belli

Büyükler konuşur, onlar hep susar,
Ne isyandadır ne hayata küser,
Yan baksa birisi sesini kısar,
Erilmez dilleri sır belli belli.

Söz üstüne düşer öyle konuşur,
'Hayat böyle sanki' buna alışır,
'Gece' demez 'gündüz' demez çalışır,
Yorulmaz kolları mor belli belli

Yıldan yıla bir kez şehire gider,
Bu bile onları çok mutlu eder,
Gözlerinden belli hepsi derbeder,
Sorulmaz halleri zor belli belli.


(1979/İzmir)

Tayyar Yıldırım

Bir kçy çocuğu hem de tam anllattığınız gibi bir köyü çocuğu olarak beni çok etkiledi şiiriniz derğerli dostum ve Üstadım. Tebrikler bütün kalbimle ve bu şiirinizi listeme alıyorum.
Selam, sevgi ve saygılarımla..
Seyfeddin Karahocagil

Gerçekten bir eksiklik köyde yaşamamış olmak.Köylülüğümle gurur duyuyorum ve çook özlüyorum.Size bu şiiri köy özlemi yazdırmış Ünal abi.Ve çook güzel olmuş Saygılar.MEHMET KINDAP

Güneş,binbir umutla parlatır yaprakları.

Gün başlamıştır artık tozlu köy yollarında.
Elma gibi yanaklı,yalın ayak çocuklar;
Kimi davar peşinde,azığı kollarında,
Kim bilir,belki birgün 'okullu' olacaklar...

Kadınlar çamaşırı teperlerken derede,
Erkekler,tarlalarda,öküzle sarmaş-dolaş,
Makinalar,aletler, 'medeniyet' nerede?
Kaderidir köylünün,yaşamla süren savaş.

Artık pek bir güzel köyler, dizelerde ki kadınların makinaları var, köy aynı köy, yolsuz, köprüsüz. Ama yinede mutlular. Gercekten acılarıyla, sevdalarıyla ve halaylarıyla. Büyük şehirden uzakta. Saygıyla.

Bir köy çocuğu olarak gururla okudum şiirinizi.
Çocukluğumu,ilk gençlik yıllarımı çağrıştırdı dizeleriniz..O zamana uzaarak,şiirde sunuulan güzelliklerini benzerlerini seyre daldım.

Beni bambaşka topraklara götürdüğünüz için teşekkürler.
Nitelikli bir çalışmaydı.Beğeniyle okudum.

Erdemle selamlıyorum Sayın BEŞKESE'yi..

Sayın Beşkese,
Şiirde çok güzel köy tablosu çizmişsiniz. Anlatım diliniz zaten harika.

Ama üzülerek yazıyorum artık köyler köy değiller. Şehirler köyleşti, köyle şehir... İnsan ilişkilerinde hala sıcaklık görülse de durum bu. Halkı özünden koparmayı başaran medya, köyü de kopardı... Şiirinizi yazdığınız zamandan bu güne bile çok değişim oldu. Kültürel değerler yok oluyor...

Benim en hassas olduğum konu bu... Yorumuma içimin ızdıraplarını yazdım.

Saygılar

Bilmem hiç yaşadınız mı köyde üstadım? Sizi yeterince tanımıyorum. Ama şiirleriniz bende İstanbul'da doğmuş, büyümüş, bir İstanbul sevdalısı izlenimi bıraktı. Buna rağmen böylesine güzel bir köy panaroması köylünün iç dünyasının tanımı doğrusu hayranlık uyandırdı.Kutluyorum.Tam puan + ant.

Yıllarca köy öğretmenliği yaptım, üstelik bir kısmı da kendi köyümde olmak üzere.

İşte bu da benim köyüm:

...Yüreğimin Yarısı

Fatsa’nın bir köyüydü Yapraklı,
Fatsa’ya yedi kilometre.
Bir yanından Kavaklar Deresi akardı
Bizi Ünye’yle ayıran
Sabahları güneş bir başka doğardı
Vona Burnu'ndan.

Yazın köyde çok keyifli geçerdi zaman.
Fındık zamanı işçiler gelirler
Aybastı, Akkuş, Kumru, Korgan’dan
Çok renkli giysi ve takılarıyla
Canlanır bütün köy o zaman.
Yanık türküler söylerler bahçelerde
Eski günlerde yakılan:
“Müdür Bey’in yeşil kürkü,
Yeni çıktı bu türkü de yanıyom ben.”
Fındık mevsimi biter, işçiler köylerine döner,
Kimi umutlarını, sevdalarını kalbine gömer,
Kimi saklamaz, söyler; seneye fındıkta düğünler,
Alır patronun kızını gider.

Hasat-harman sona erer,
Bir yılın emeği çıkar görücüye.
Tüccar bakar fındığa haince;
Beğenmez ya çürük, ya bezik, ya da yaş diye.
Hesabı hemen görmezsen
Bir de depo kirası keser hediye.
Önden alınmış zaten gübre, ilaç ve de işçi parası,
Düşülür çuvalların da darası,
Elde kalan üç beş lira nasıl yetecek düşünün;
Altı çocuk,dört torun,bir gelin,
Bir çoban, artı ana- babaya?
Anne prangasız mahkum;
Çarptırılmış bir defa ömür boyu çalışmaya.
Temyizi yok bu hükmün onanmış karar,
Sızlanmak, şikayet neye yarar?
Belki zordu ama güzeldi o günler aslında,
Zaman geri sarılsa da tekrar yaşansa…

Uçmayı öğrenen kuşlar ayrıldılar yuvadan.
Göçmen kuşlar her mevsim geri dönerler,
Anne- baba sağken bizimkiler de döndüler,
Sonra artık sadece ölümlerde geldiler.
Kimse kalmadı artık oraya uğrayan,
Beş mezar kaldı sadece beni köyüme bağlayan.
Çocukluğumun yarısıydı orada yaşanan,
İşte bu yüzden yüreğimin yarısı göç etti Yapraklı’dan.
Kalan yarısını koparıp alamadım
Öğrencilerim, dostlarım, akrabalarım
Ve orada kalan beş mezardan.

Naime Özeren

Rahmetli Hocam Kemal Bilbaşar, Mahmut Makal ve Fakir Baykurt romanları geldi takıldı aklıma. VE o güzelim şimdilerde pek göremediğimiz Anadolu köylerini perdeye aktaran filmler gözlerim önünden akıp geçtiler. MUhteşem sekanslarla anlatmışsın üstad kutlarım.Hele bunların şiir diliyle anlatımı müthiş.Tebrikler...Dinmez Er.Çeşme

KÖY; sessiz insanların göğe yükselen sesi,
Hiç uçmamış kuşların, 'kuşkonmaz'dan kafesi.
KÖY; güneşin altında,kavakların gölgesi,
Yaşananlardan yüce bir yaşam felsefesi
Çok güzel bir köy tasviri gönülden tebrikler
Mesut Özbek