Köy Şiiri - Abdulkadir Özdem

Köyde pınarlar akar
Koyun kuzuya bakar
Köyün güzel havası
Canlara canlar katar

Köyde akar bir dere
Başına takmış bere
Gezer köyün gençleri
Göğsünü gere gere

Köyde çiçekler açar,
Çiftçiler tohum saçar
Sabırlı ol yiğidim
Bu hasretlik tez geçer

Köyde meler kuzular
Benim bağrım sızılar
Yazılmıştır ezelden
Anlımdaki yazılar

Köyde güzel çiçekler,
Sivrisinek, böcekler
Hasret çeken âşıklar
Elbette gülecekler

Köyde kete, aş, ekmek
Tarlaya verdim emek
Doyum olmaz tadına
Tandırda pişen yemek

Köyde ana süt sağar
Baba mahsulü yığar
Helal lokma yiyenin
Gönlüne rahmet yağar

Köyde tarla ekerler
Güz gelince biçerler
Güzel temiz havayı
Sinelere çekerler

Özdem’im ben köyüme
Hasret düşer payıma
Her an rahmet okurum
Geçmişime, soyuma

Erzurum/10 Aralık 2003