Kovnacagım Şiiri - Tuba Can

KOVMAYACAGIM
Anılarla dopdolu aglatsada bu şehir
Varlığını hissetmek canıma nefes verir
Koysalarda şarkılar kadehlerime zehir
Sevdan kefenim ise giyerim bil ugruna

Batırsada dalgalar umut gemilerimi
Vurmussada dolular mevsim ciceklerimi
Savursada acılar emse iliklerimi
Neyapsanda sevdanı benden kovmayacagım

O kösenin başından bilki hergün gececegim
Uzaktanda olsa hep yüzünü görecegim
Gözde bir damla yasla geriye dönecegim
Ateslerden hasretin gömleği giyecegim

İhanetin mızrabı günbegün kanastada
Üflediğin mumları başkasında yaksanda
Düğün kurup karşımda canevimden vursanda
Neyapsanda sevdanı benden kovmayacagım