Kovma bülbülü,
Varsın konsun güldalına.
Nefeslensin, soluklansın garip kuş,
Bırak ötüşünü tamamlasın;
Gülü soldurmadan karakış.
Yarım kalmasın hiç olmazsa
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Gül ve Bülbül.
Ayrılmaz ikili.
Sevginin ve aşkın timsali.
Biri, diğeri olmadan asla yaşayamaz.
Oldukça akıcı ve ses uyumlarıyla bezenmiş, enfes betimlemelerle süslenmiş bir şiir okumanın tadına vardım.
Gönül dolusu tebrikler efendim.
Saygımla,
Tebrikler efendim
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta