Kovma bülbülü,
Varsın konsun güldalına.
Nefeslensin, soluklansın garip kuş,
Bırak ötüşünü tamamlasın;
Gülü soldurmadan karakış.
Yarım kalmasın hiç olmazsa
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Gül ve Bülbül.
Ayrılmaz ikili.
Sevginin ve aşkın timsali.
Biri, diğeri olmadan asla yaşayamaz.
Oldukça akıcı ve ses uyumlarıyla bezenmiş, enfes betimlemelerle süslenmiş bir şiir okumanın tadına vardım.
Gönül dolusu tebrikler efendim.
Saygımla,
Tebrikler efendim
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta