.
kovdular
gümüş tarlalarından
teselli çiçeklerini
çiçekse
kırmızı gülleri
açelya belki
martılar havadis topluyor denizden
inmemek lazım şehre
sokakların darlığı
yalnızlığın kokusu siniyor gözlere
dedikodu ediyor ardından
rakıyı suya karıştıranlar
- abi balık var..sen seversin kılçığı az
- hadi lan.. kaburgasız kadın olur mu
- kızma abi.. sevgilimle buluşacağımda.. para lazımdı
- al ulan.. madem aşk var..niye bu yalan
- sağol abi..makbule geçti
- makbulenin de senin de...........................
- abi kızma
- uza çocuk koparma beni şimdi
duyulmuş laf değil
küsmüş deniz balığa
balık rakıya
suda denizkızı
yakamozların hırsızı
bundan avuçlarında sızı
ekilmemiş tarlanın ortasına kurnazlık
buğday attık
sarmaşık aldık
anlatma
biliyorum yağız delikanlı
deniz anlatmalı
deniz ağlatmalı
arıyorsun
meşgul çıkıyor
dost telefonları
suyunuz var mı
eve uzakta her yerim
su gelmezse eririm
çok yürüdüm
hiç küçülmemiş yollar
annem izin verdi oynamama
kafamla oynuyorum
sen gel
aşk oynayalım
ebelemesinden
elim sende
utandım da sustum
seni görünce
ellerime cep oluyor gözlerime
kurmuyorum şiiri
ondan geç kalıyorum
uyumaya kalkıyorum
düşünüp duruyorum
neden uğraşıyor bu kadın benle
ne ederim ki gözünde
gitsin ses
kinsiz bakıyorum ya
ağaçlar o yüzden yeşil
korkuyor insanlar
sigara mı yakmamdan
roma yandı mı gerçekten
dem gelip demeli
küstüm
desin de
ulansız demeli
gelin talan edin bahçeyi
yığılmış el ayak dallar
meyveler küsmüş
yemeyen kendine ağlar
kokarmış çocuğun ağzı
açmaz dudağı
hayat kokmaz mı
nasıl anlatır tadını
katsın biri
kokunun yanına tadı
ya da ayırsın onları
görsün iştahı
seyrine bakmak
bu yüzden korkma
gizli öpmedim ki
kırmızı kesmiyor
şiir dinliyor
dileniyor
dilleniyor
yarısı sana
ne paylaşılmış
kadınla erkekte
en saf çocuk ağlardı
koşarak terk edin
bırakın ölüyü mezara
yağmura tutulmayın
ardına katılmayın
yaşanmadan
anlaşılmaz ölüm anlayın
tutku
istemek kadını
ötelemekmiş ölüm kaygısını
açık yazdım
karanlıksa ses ver
getirsen kendini
giderken bir kadına teslim etmek beni
senin fikrin mi
kadın çiçek değil mi
gidin
adamla kadın
sevişmeye gitti
herkes biliyor
unutuldu ölüm
sus’a devrildi
26 04 2005
.
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 3.8.2005 00:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)