Kovboy Bey'le Konuşmalar III Şiiri - Yor ...

Günlerdir içine ağlamaklı, kırkı çıkmamış cenaze evi gibiyim Kovboy Bey
ikimize de ateşin düştüğü yer diyorlar artık
bu ağır yaralı çok kanamalı şiir kazasında yine bana eşlik et Kovboy Bey
korkarım ben, yalnız bırakma beni çok uçurumlu dize sonlarında tut düşlerimden
tüm suçlarımı şiir üstlenir sanmıştım bir zamanlar, çok redifli çok ölçülü ve heceliydim bir zamanlar
şimdi çeyrek kafiyelerimle beni bağışla bu acı hayatın en detone nakaratında alegoriyle atlattım hep ben bu kavgayı başka türlüsü çekilmezdi ki Kovboy Bey
bin yıldır kendini vuramayan benim vuramayan ve hiç sağ da kalamayan