Kovboy Bey'le Konuşmalar I

kızıl, kızıl, kızıl ve alaca
ey titreyen ellerime mektup
ey korkulu sesime türküler
keşke ben de seninle gelebilseydim
bu bozkır zorlu kovboy bey
kır çiçekleri artık beni hiç ilgilendirmiyor
bu kadar dikenliyken gökyüzü
güneşli bir yolum olmadı şu kavgada
kırıklarımız döküklerimiz ve
hep bol yıldızlı gece
zaten yalnızlık kamplarında büyüdüm kovboy bey, yalnızlık kamplarında
denizi düşledim en ıssız yerde
bir yitirişin dağ başında bir başıma
en yorgun ateşleri yaktılar içimde
geri dönmeye hiç vaktim olmadı
vazgeçmeye, kabullenmeye...
kızıl, kızıl, kızıl ve alaca
ey sonsuzluk
ey göğüs kafesime sığmayan kuş
keşke ben de seninle vurulabilseydim
bu silah boş kovboy bey
yaşamak artık beni hiç ilgilendirmiyor
Ali Karakaşlı / 3 Mayıs 2017
İçimdeki Kuşları Vurdular