acıktı bir gün ilkel adam
bulamadığında yavru bir ceylan
ilk tohumu toprağa attığı an
başladı yaşam ilk tohuma dayanan
yoruldu yine ilkel adam
ağır geldi çift ağır geldi saban
sadık kölesini buldu hayvan
ve doyurdu karnını tarladan
hasat oldukça acıktı gözleri
istemedi ürünü paylaşsın öküzleri
dinledi içindeki hain fikirleri
cazip geldi adama şeytanın sözleri
medeniyetin maketini yaptığı an
adını da koyuverdi kovan
arılara lâzım biriktirirler bal
ama bulamayacaklar acıktıkları zaman
topladı işçilein ballarıı
bıraktı her seferinde bir damlasını
seyretti bir damlaya üşüşen yüzlerce arıyı
ve dinledi ayyuka çıkan yaygarayı
bu yaygaraydı koroyacak ekini
sakladı ürünü kullanmadan elini
korkutmuştu arıları öküzlerini
şimdi rahatça bölebilirdi ekmeğini
hâlâ da böyledir medeniyet
çiftçi vardır işçileri vardır ve arıları
bir de oğlu vardır
arıları susturmadan oturma sofraya dediği
Kayıt Tarihi : 13.12.2006 14:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!