Kovaladım Bir Hayali! Şiiri - Ahmet Leve ...

Kovaladım bir hayali, hep hakikat sanarak!
Heyhat! Hakikat yakın, hayal pek uzak düştü.
Sevdim her ay yüzlüyü, tutuldum tecelliye…
Fakat 'ay' hakikat, 'tecelli' sadece düştü.

Yalan, yalan, hep yalan savunduğum gerçekler!
Mesnetsiz, dayanaksız, yıkıntı gerekçeler!
Leylalar, Şirinler madem gidecektiler…
Neden bir ömür kalpler bu yalana üşüştü?

Çaldığımız minare kılıfa sığmaz artık!
Gelince yatsı vakti, yalancı mumlar söner.
Bir beyaz bez, bir soğuk ten, gerisi hep karanlık!
Tasavvurunda dahi kalp inler, vicdan titrer…

Dizlerimde yorgunluk ve iki büklüm belim,
Çok mu geç kaldım, “Eyvah” demeye?
Sonbaharda yaprak gibi dökülürken bedenim.
Çok mu geç, ötelerden ümitler beslemeye?

Yalan dünya! Seni sevmeye kalmadı hiç nedenim!
Boşa geçmiş bir ömrün hesabını vermeye…
Ve secde görmeyen alnın hesabını görmeye…
Burnumu sürte sürte, Rabbime gideceğim…
Kendimi, ahvalimi şikayet edeceğim...