Önce yüreklere indi zamanın siyah perdesi
Ardında kaldı kir ve pas, tuz ve yara, ateş ve kül
Ardında kaldı göğsünü parçalayan ses
Gözler ışığı inkâra durdu sonra
Sonra hükmü başladı umarsızlığın; insan tüketen kötürüm uykular
Anla diyordun ya
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta