Kötürüm Şiiri - İsa Şeker

Uzanmış yatıyorum boylu boyumca
Ne tenim birşey hissediyor ne dilim
Gözümü dikerek kapı tokmağına
Tanıdık gelen bir yüz beklemedeyim.

Bedenim çürümeye başladı birdenbire
Bitkisel bir hayatın eşiğindeyim sanki
Sinekler de konmuyor üstüme şimdilerde
Galiba bu halim onları da tiksindirdi.

Ah dayak yemeler, sırada beklemeler!
Affedin beni sıradan sandığım vakitler
Ah o koklamaya doyamadığım güller!
Acıtın elimi n'olur güllerdeki dikenler.

Allahım, yere çakılı kalmak ne zor şeymiş
Sabah akşam yatmak isterdim halbuki evde
Cihazlardan yükselen ninniler eşliğinde
Meğer uyumaktan bitkin düşmek de nasipmiş.

Sessizlik ziyaretçi anonsuyla delindi
Topuk sesleri sevgilime aitti sanki
Yaklaşan ayaklar bir anda odama girdi
Kalkın ayağa göz kapaklarım, rüya bitti.