Kötürüm Duası Şiiri - Muhsin Çetin

sonu yok romanın, yazarlar zehirli maymun.
dona sızan kar cesetleri, kolsuz ceket,
ağlamaktan bembeyaz kesilmiş bulaşıklar...
çengelli iğne, hayat ve sen.
Tuttur tutturabilirsen göğsüne ihanetlerinin
çöpü dökmeme zaman kaldı mı, su var mı bir de sigara
işemek istiyorum suratımda ki çukura
lütfen acil hatların, bağlamasına izin verme aramızda ki şiddeti
kandil yakarken evi tutuşturduk biz,
ve iki kötürümün yardım diyen tavana kilitlenen bakışlarında
arındık sandık günahlarımızdan.
iade-i ikram, yarım bırakılan mercimek çorbasıyız.
sofrasında bir yetimin
kirlenmeye yüz tutmuş sıfatlarıyız
ekmek ve şeker
ve kaldıysa hala dudaklarında
konuşmaya az ar
açlığın taafa durmuş ümmetiyiz, biz.