Kötünün Adını İyi Koydum Şiiri - İhsan B ...

Çocukluğumdan uyanışım bir hayli zaman oldu
Koşarak geçtiğim mesafeleri titrek adımlarla,
yalpalaya yalpalaya geçiyorum şimdi
Ayaz iklimler yerleşik bir ebediyete erişmişken
yalınayak bir öksüzlüğün savunmasızlığında kaldım
Bayramlık giymenin heyecanı değil
uykusuzluğuma bedellenen
Huzurun firar ettiği bir ruhun
hüzne gebe sancılarıdır hep taze duran
Umutların neslimi tükendi?
yoksa nasipsizliğin arbedesinde ben mi ezildim
Zehire batırılmış kelimeler yan yana dizilince
öyküler kimliğimi haykırır
Bir an unutulsaydım bu satırlarda,diyorum..
Sevdaya gübreleşen çiçekleri ezberletirim hücrelerime
Bir çocuğun kendi adına tepki verdiği ilk an gibi
gülümseyişlere çırpınan,
avucu narin iklimlere sarılırım
Kaç dağ soğukluğu
Kaç okyanus derinliği
Kaç kurak çalı renksizliği
Kaç imkansız masal duruyor
Aramızdaki hasret haritasında
Hiçbir dil sürçmene de denk gelmeyen adımı
Nemrutun ateşine salıyorum
Ve bir gün;
Ayağın takılıpta düşersen
Avucuna yapışan külleri savurmak adına
Çırparken ellerini
eski bir tanıdığa benzeyen adımla karşılaşıp
nasıl diye merak edersen
İyiyim gülüm
Çünkü ben;
Kötünün adını iyi koydum.