Kötümser Rüyalar İç Çekiştiriyor Uykular ...

kötümser rüyalar iç çekiştiriyor uykularımda
bir şey söylemiyorum siz istediğiniz kadar çoğalın
ben yorgun kayıkçıların ufuk çizgilerinden geliyorum
uzağım o kadar hem de çok uzak
çizgiler kadar sadığım arkamda kalan izlere
hem eğriliğim benim yolum hem doğruluğum
kimin kağıtlarını buruşturmuşum
kelimeler kadar oynak heceler kadar kıvrak
üstüne üstlük bir çelimsiz bebeğim harf kadar
dilinizde şeytan uçurtmasıyım yevmiye usulü

bu benim eskiden beri bildiğim
yeşeren tohumun toprağıyla oynaşması
gömleğini iliklemeyi unutmuş genç kızın
memelerine dokunmuş gün ışığı
kadavra solgunluğu bir ölüm coşkusu
kaldırın ellerinizi kalçalarınızın genişliğinde
hesaplayabilir misiniz kimin bu mutluluk aldatmacası
yok böyle bir günde karşılığı devinim bekleyen ruhların
yüksek topuklarından sızmış kan musikisi bir Beyoğlu geçimsizliği
incitilmiş adımlarını ürkek atan çok dolu yüzler
cevabını telefon defterinde saklayan gazete ilanları
bilinmez çareleri dünyasında taşıyan delilerin
görkemli saraylarından su içmeye durmuş kervan yolcuları
kara mizahın beynini boşalttığı dönülmezlik içinde
körpe su damlaları

neyi eğlencelerimizden düşürüyoruz ki bu kadar neşeli
bu kadar neşeli gülüşlerimizden etiketli çentikler
değil mi bahçe büyüsüyle toprağa bağlılığımız sonsuz bir gidiş
beslenme arzusunun en katıksız düşüncesi
kim ne kadar gidebilir yalın ayak aşkın içinde

yok ürkek olmamalı bir tüy kadar uçucu
her yıl bir tüy kadar uçucu nefessiz koyuyor beni
zaman zamansızlığın öte uçunda
rüyalarımda ki kadın gibi beklerken beni
kötümser rüyalar iç çekiştiriyor uykularımda