Kötülükler Yok Ediyor Özrü

Tüm kötülüklere alışkınım.
Yani duymaya.
Ama etrafımda türedikçe rahatsız oluyorum.
Daha sonra bu umursamazlığa bırakıyor kendini,
Hissizleşiyorum, unutmak istiyorum
Zaten bir süre sonra görmüyor,duymuyorum.
Oysa onlar bir yere gitmiyor
Hala oradalar
Hala gerçekleşiyorlar
Ama ben kalkıp hiçbir şey yapmıyorum.
Ben de kötüleşiyorum sonra
Kalp kırıyor, insanları incitiyorum.
Bin pişman oluyorum ama ne fayda
Özürler de sıradanlaşıyor artık
Defalarca af dilediğin birisi
Nezaketi kenara bırakıp kabul etmese özrünü
Suçlu odur artık
Oysa haklı da değil midir?
İnsan bir daha seni üzmeyeceğim
Bu son olsun demez mi özür dilerken
Ama kendini aklanması için iki kelime yetiyor
Tüm pisliklerden arınıyor hüzünlü bir ses tonuyla
Ben de bunlarla çürüyor, yok oluyorum
Karakterim varlığını yitiriyor gözler için
Onları etkileyemiyorum
Ben de alışıyorum bu duruma
Sona doğru bir ben kalıyor
Bir beden oluyorum sadece
Ruhsuz, kalpsiz, tövbe tutmaz ve akılsız
Ama ben yine özür diliyorum
Herkesten ve her şeyden
Son olmayan bir defa ile