Kötülük Kuyruğu Dik Tutmakta Zorlanıyor

Kötülere bir şey olmaz diye bir inanış vardı.

Kötülere bir şey oldu. Ne olduğunu kendileri de çok iyi biliyorlar. Hatta kendi başlarına gelenin kendileri yüzünden olduğunu bildikleri halde yüzleşme sorunu yaşıyorlar.

Yaşattıkları kötülüğün nasıl bir kötülük olduğunu kendileri yaşamak zorunda kaldılar.

Nasıl kötü olduklarını anlamadan ve yaşamadan kötülere kurtuluş yok.

Yaşattığını yaşamadan kimse ölmez diye de bir inanış var.

İşte kötülere bu inanış bir bedel ödetmeye başladı.

Kötüler yaptıkları kötülükler ile yüzleştikçe kötülüklerini kabul etmemeye başladılar ve daha fazla kötülük yaparak bundan da sıyrılabileceklerine elde ettikleri madde gücüne güvenerek iyice bütün dünyada azdılar.

Bugün yaşanan ve herkesi boğan yaşamın izahı budur.

Kötülüğün sonunun geldiği bir çağın henüz daha başındayız.

Kendi sonlarını kendileri getirene kadar her türlü kötülüğü yapmaya devam edecekler. Ediyorlar.

Yaptıkları kötülüğü suç atacak birileri kalmadı veya karşılarında direnenler buna fırsat vermiyorlar.

Bütün dünyada organize tek bir yerden yönetilen kötülüğe karşı çok büyük bir direniş var.

Medya gücü kitle imha silahı kötülüğün elinde olduğu için kötülüğü yaşatmak adına kullanıyorlar.

Direnişin büyüklüğünü gördükleri ve bildikleri için kimse tepki göstermiyormuş gibi bir algı üretiyorlar.

Oysa gerçek şudur; kötülük artık kuyruğu dik tutmakta zorlanıyor.