Kötülüğe Dair Şiiri - Mustafa Özke

akrep kuyruğunda zehir
ateş yanında kuru barut
kelle kesen bir cellat
olsan ki kan emen bir sülük
ne kazanırsın hayattan
yaşarken iyilik

bak bir yanda barış var
bir yanda kelleciler
bir yanda iktidar
bir yanda hülleciler
bir yanda küpçüler
bir yanda lüpçüler
herşey bir yanda

ne yazar barut olsun
zehir olsan kimin umurunda
kim diken cellatın elbisesini
kim keser sülüğün nefesini
kim duyar hıçkırığını ağlarken
kim gömer öldüğünde yalnızsan seni

gün gelip devran dönecek
iyiler de gülecek bir gün
akrep ateşe düşecek
barut yanıp kül olacak
kuruyacak sülüğün kanı
cellatın da başı kesilecek
yaptığı yanına kalmayacak kimsenin
kötülük de içine girecek biçtiği kefenin