Tüketiriz üretmeden,
Kuruturuz türetmeden,
Bırakmayız kör etmeden,
Bizi yakar oldu düzen.
Ağlatırız güldürmeyiz,
Küçültürüz sevdirmeyiz,
Düşürürüz bildirmeyiz,
Her gün kokar oldu düzen.
Öldürürüz yaşatmadan,
Doldururuz boşaltmadan,
Yaralarız taş atmadan,
Kurşun sıkar oldu düzen.
Kanber’leri ondurmayız,
Yok sayarız buldurmayız,
Bitiririz aldırmayız,
Kötülere kaldı düzen.
Kanber GÜRBÜZDAL
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta