Bazı insanlar gerçekten kötü,
Sanmayın dertlerinden, sanmayın yaşadıklarından,
Bazıları bilinçli kötü,
İçlerinde büyütür kötülüğü, göz göre göre.
Onlar acıyla yoğrulmuş değil,
Yaraları sarmak için değil, açmak için var,
Bir zehir gibi, sessizce yayılırlar,
Güldüklerinde bile gizlidir soğuk bir duvar.
Kendi karanlıklarına çekerler insanı,
Ve maskeleriyle ışığa çıkarlar,
Ama bilirim, o bakışlarda bir boşluk var,
Bir yokluk, hiç dolmayacak kadar.
Sanmayın, acıları onları böyle yaptı,
Kötülük onların seçimi, onların sesi,
Bile isteye atarlar adımlarını,
Ve gölgeler arasında kaybolurlar sessizce.
Bilinçli kötüdür bazıları,
Ne dost arar ne düşman,
Sadece kendi karanlıklarında yüzerler,
Ve biz, bir hayal gibi geçeriz yanlarından.
Kayıt Tarihi : 26.11.2024 10:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!