Doğuştan karaymış bahtım kaderim,
Bu yüzden çektiğim onca eziyet.
Kimden ne gelirse buyur ederim,
Gönlümden vuruldum kötü vaziyet.
Vicdan mahkemesi ipimi kesti,
Hep soğuk rüzgârlar üstüme esti,
Küçük bir taş ile kırıldı testi,
Gönlümden vuruldum kötü vaziyet.
Atmadan yükümü tarttım daramı,
Dünya ile küstüm açtım aramı,
Kendim sarıyorum kendi yaramı,
Gönlümden vuruldum kötü vaziyet.
Bitmedi bitmezde kaygım endişem,
Ne huzurum kaldı ne yüzde neşem,
Tellerle örülmüş sanki dört köşem,
Gönlümden vuruldum kötü vaziyet.
Baharı umarken uğradım güze,
Ne yokuşlar çıktım inmedim düze,
Sukut ediyorum şimdi her söze,
Gönlümden vuruldum kötü vaziyet.
Hüzünle kardeşim ecelle dostum,
Soğuk taş üstüne serilse postum,
Ne kalpte intizar ne dilde kastım,
Gönlümden vuruldum kötü vaziyet.
Kayıt Tarihi : 5.10.2012 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!