Neden gider insanlar vedasız,
sanki geri gelecekmiş gibi.
El sallamaz, dönüpte bakmaz.
Kal demeyi mi bekler,
göz yaşını mı saklar,
dönerim de kalırım mı sanır,
bilinmez….
Kimse de değilim kimsesizim,
beklemiyorum birini.
Geceyi özlemiyorum,
sabahı beklemiyorum,
yer gök aynı bakmıyorum,
oturmuyorum uzun uzadıya sahilde,
gıpta ile bakmıyorum maviliklere…
Sorsan ikimiz de haklıydık…
Kim vefasız, tek kelime etmeden arkasına dönüp bakmadan giden mi,
yoksa gelecek diye yol gözleyen mi…
Kimde hata, bırakıp giden de mi,
gidene kal demeyen de mi…
Kim hazanda, başka baharlara kucak açan mı,
yoksa kalıp hüznünü yaşayan mı…/Sabri CEYHAN
Kayıt Tarihi : 21.3.2016 00:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!