Dün gece rüyamda..
Bir kadın gördüm ipince!
Yaymış dudaklarını yüzüne,
Gülüyordu sinsice.
Dedim…
Neden güldün?
Dedi…
Güldüm haline.
Düşündüm çokça.
Yuh! Dedim, kararınca.
Bak, geçiyor bir ömür!
Arsızca,
Umarsızca,
Kaçınca,
Korkakça,
Ve…
Ne kadar çok aptalca.
İşte, aha!
Tam da buralarda bir yerlerde,
Tutmalı ipin ucunu kaçmadan uzağa.
Ve kaybolmadan gözden, çarçabuk.
Sarıl kızım dört elle yaşama.
Kimse ölmüyor kederden elbet.
Herkese bir tane, başka yok!
Al aklını başına!
İyi belle bunu,
Kafana sok.
Yoksa…
Bir gün uyandığında…
Diyeceksin safça,
El sallarken doldurduğun hayatlara.
Güle güle gidiniz aman!
Zeval vermesin yaradan.
Ben…
Hep bu noktada çakılı durdum,
Kendimi bildim bileli.
Adresim belli.
Zaten hiç değişmedi.
06/2005
Aysun EratKayıt Tarihi : 21.6.2005 02:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Kimse ölmüyor kederden elbet.
Herkese bir tane, başka yok!
Al aklını başına!
İyi belle bunu,
Kafana sok.
tebrikler
TÜM YORUMLAR (2)