İmam:Beni el alemin ruhu ile yalnız mı bırakıyorsunuz?
Falcı öyle olması gerekiyor.Nihal hanımın kurtulması lazım.Merak etmeyin size birşey yapmaz.
İmam bütün gece okur.Okunmuş suyu evin heryerine döker.Sabah ezanında ruh dönmemek üzere mezarına gider. Nihal hanım yaşadığı olayın şokunu hala atlamaz iken geçmişi düşünür.Falcı Sabah kontrol etmek için Nihal hanımın evine gelir.Her odaya bakar ve Nihal hanımı çağırır.Nihal hanım,geceyi komşusunda geçirmiş ama hiç uyuyamamıştır.Nihal hanım gelir.
Falcı:Gözünüz aydın Nihal hanım,eski rahmetli dönmemek üzere gitti.
Nihal hanım:ALLAH sizden razı olsun. hayatımı kurtardınız.
Falcı:Nihal hanım,bu güne kadar hiç bir sey hissetmediniz mi?
Nihal hanım:Benim nefesim kesiliyordu. Acile gidiyordum.onun dışında bir şey görmedim. Ama Ceren'in eşi Ahmet, bu kapıdan içeri girdiğim zaman ruhum sıkılıyor.Bir de ensemde biri nefes alıp veriyor diyordu. inanmamıştım çocuğa sen çok şanslısın herşeyi görebiliyorsun.Ben yıllarca görmediğim biriyle aynı evde yaşamışım.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
