Sus söyleme, kâvil’in kanatıyor
Kabuk bağlamayı beceremeyen yürek yaramı…
Kan damlaları kalp olmuş akıyor
Unutulmayı başaramamış hatıralarıma...
Konuşan sen değil, hislerini gömmüş hayaletin...
Gözlerin, gözlerin değil! Çakmak taşını yitirmiş....
Sesin tırmalıyor, musikine alışmış kulaklarımı
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Kanatmıyor sözlerin artık yaramı....
Ben o gün’de yaşıyorum........
Hayaletin süzülüyor dışarıya.... iste bu kadarrrrrrrrrrrr.... sairane... tebrikler
güzel olmuş arzu, kısadan uzuna bazen güzel örnekler veriyorsun
Ne güzel duyguları mısralara serpiştirmişsin Arzu.... yaşam bu işte... eninde sonunda bu duyguları yaşarız çoğumuz.... tşk
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta