Karanlıklar aydınlanıyor artık sevda kuşum
Bir zamanlar içime oturan her şey vuruyor öfkesini kıyıya
Tıpkı karaya vuran minik eller gibi
Tıpkı teknelerde botlarda denizin dibindeki çiçekleri kucaklayan eller gibi.
Hiçbirimizin suçu yok değil mi
Ne yapabilirdik ki
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta