Karanlıklar aydınlanıyor artık sevda kuşum
Bir zamanlar içime oturan her şey vuruyor öfkesini kıyıya
Tıpkı karaya vuran minik eller gibi
Tıpkı teknelerde botlarda denizin dibindeki çiçekleri kucaklayan eller gibi.
Hiçbirimizin suçu yok değil mi
Ne yapabilirdik ki
Çiçekler önemliydi çiçekler koparılmamalıydı
Minicik ellerden, al yanaklardan daha önemlilerdi!
Kurtuluş vesilesi sayılabilir mi bilmiyorum
Belki öyledir fakat yaşamak minik kuşum
Ne olursa olsun yaşamak güzel şey
Heybemde bolca kin bolca nefret
Çıktım kaf dağının zirvesine
Güneşi gördüm uzun zaman sonra
Ve haykırdım günesi görmeyenlerin adına;
Bu dünyayı, bu insanları asla affetmeyeceğiz!
Bizler kötüyüz, insanoğlu kötü, çiçekler kötü artık.
İyi olan ne kaldı ki elimizde, virüs mü?
Sahiden kötü mü?
Kayıt Tarihi : 24.3.2020 00:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!