Bir kenti kuşatır gibi
Sarmışken ellerin yüzümü,
Fethetmeye o kadar da yakınken,
Azığı bitmiş bir ordu gibi terketmek yakışmadı
Bozkırlarımı sana...
Sen şimdi en fiyakalı coğrafyalara yönelttin bütün mağrurluğunu,
Halifelik umrunda değil...
Varsa yoksa kehaneti bol hazineler arıyorsun...
Ve buna devrim diyorsun.
Birgün yerle yeksan eder seni
Yalancı devrimlerin,
Anıların toz tutmayan bilinci
Kör bir bıçak gibi
Kabuk tutsun diye
Açar içine en sevda yaraları...
O vakit
Mağlubiyetlerle dolu yüreğim,
Yalnız seni bağışlamayacak.
Ömrüm,
Yani otuz yıllık ikircikli tarihim
Seni,
Sadece seni,
hep kötü kahramanlar gibi anacak...
Reşit Mirzaoğlu
Kayıt Tarihi : 28.11.2018 18:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Düşük onurlu bir ayrılığın ardından

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!