Kötü Gidiş Şiiri - Şefik Koman

Bir kötü gidiş ki sonu gelmiyor,
Çoğusu doğruya kulak vermiyor.
Güçlüler soyuyor, yol göstermiyor.
Yollarda şaşırıp kalan kalana.

Kimi borsalara müptela olmuş.
Kimi faizlerle kafayı bozmuş.
Kimi tahvil sarasına tutulmuş.
Bir bulanık suya dalan dalana.

Ağlayanlar çok, gülebilen az.
Kumarda her zaman kazanmak olmaz.
Alışık olmayan götte don durmaz.
Şatafatlı günler yoran yorana.

Köşe dönmesini aklından çıkar.
Sular denizlere, göllere akar.
Namuslu insanlar yaşamdan bıkar.
Vurgun pazarını soran sorana.

Toparla kendini kötüye gitme.
Kimseyi yanıltıp girdaba itme.
Kendine yaramaz adam dedirtme.
İyiye ihanet kıran kırana.

Çok insan tanıdım,dostum çok sandım.
Küçük hatalardan büyük ders aldım.
Düşmanıma değil, dosta aldandım.
Kırk yıllık dostunu soyan soyana.

Semizi,tombuldan ayıramadım.
Ömrümde hiç adam kayıramadım.
Bir gece kaygusuz uyuyamadım.
Kafayı taşlara vuran vurana.