Kötü elektrikçi Şiiri - Ömer Altıntaş 4

Ve kesildi elektrik
Elektrikçi ölünce
Çarpmıyor artık kimseyi elektrik ve aşk
Sadece
Elektrik aldığını sananlar kaldı geriye
Bir yalancı emzik gibi
Zayıf akımlar diyorum ben onlara
Telgraf telleri yok
Fiber optik kabloların içinden geçiyor aşk
Benim harcım değil zaten
Yürekte kopan kabloları bağlamak
Henüz öyle bir bir pensem de yok

Ölünce bir çiçeği öldüreceğim
Kanla karışık bir şeydir ölüm bende
Acı bir bekleyişdir içimde
Halata bakmanın verdiği yorgunluk
Salıncakta sallanmak
Ölüm yeri
Çocuk parkı

Üstüne düştüğüm çiçekler
Bir gün üstümde soluyacaklar
Unutulacak yani zamanla bakışlarım
Zaman denen tünelde
Göçükte kaybolacak yüzüm
Gövdem ne kadar güzel
Lakin
Acılarımı çekemeyecek fotoğraf makineleri
Ama aranacak yanım olmayacak mı?
Zambaklar gibi en ıssız yerlerde açan yalnızlığım
Şehiri kıskandıran ayaklarım
Dağlardan gelen rüzgarlar gibi sert gövdem
Karıncalar arasında bir karınca kadar güzel yüreğim
Çocuklara ve güvercinlere yakışan ellerim
Güllere olan aşkım
Ve savaşım
Unutulmayacak gibi değil
Evet
Herkesin bildiği gibi
Kahpe zaman

Yaşamak için korku güvercinlere yakışır
Ve benim için,
Yolları yorgun gösteren tabela
Dersini verememiş bir talebe
Nötr gibidir

Bakır kabloları kesmenin güzelliği gibi bir elektrikçinin en güzel işi

Gülüşün bende kısa devre

Ömer Altıntaş