Kötü Biten Düşün Şiiri Şiiri - Bülent So ...

Küçük bir kasabada yaşasam
Sen de küçük bir kasabada yaşasan
Aynı küçük kasabada yaşasak.

İlk görüyormuş gibi dolaşsam sokakları
İlk görüyormuş gibi dolaşsan sokakları
- hep elini tutsam –
ilk görüyormuş gibi dolaşsak aynı sokakları
ellerin elimde, yokuştaki yaşlı nargile kahvesinin önünden geçsek
tepelere çıksak, postaneyi bulsak
ben seni arasam – yan kulübeyi – açsan

dağlara baksak tepelerden, ikimizde toplam iki göz olsa
hangisi benim, hangisi senin karıştırsak
dayanamasak, yeşile vursak kendimizi
- ellerin hala elimde olsa -
yorulsak,
sonra boş versek yorulmaya
adını bilmediğimiz hiçbir şeye bakmasak, unutsak
sen bana baksan, ben sana
adını bilmediğimiz duygular yaşasak. Aşk desek
öpüşsek orada, ağacın altında, herkes bizi görse
şaşırsak

koşsak en geniş caddesine dönsek kasabanın
en geniş caddesinde koşarken, ne çok berber olduğunu göstersen
gülsek
hava sıcak olsa terlesek, ellerimizde terlese, değiştirsek
- ellerin hep elimde kalsa-
dursak birden bire, karnımız acıksa
kapısında döner olan sıradan bir lokantaya girsek
biz girince kasaba lokantaya yakışmasa
bir kap yemek gelse, bir çatal, bir ağızdan doysak
şaşırsak
çıksak, sinemaların önünden geçsek, filmleri beğenmesen sen
yolda küçük çocukların taklidini yapsak
bize kızanların bileklerine saat dişlesek – acıtmadan –

sen botaniği görsen bayılsan, yeşiline, havasına
girsek çay söylesek garson kıza –biri açık –
göz göze gelsek
çay gelene kadar sevişsek
çay gelse, soğusa. Biz doymasak
zaman dursun istesek ama durmasa

akşam olsa ve sen gitsen
gözlerim cebinde kalsa, kör olsam
dayanamasam gitmene
küçük bir kasabada ölsem
küçük bir kasabada, Ege’de.

Nisan 14, 1998 - Milas