Her gün penceremden içeri süzülürdü
Onun güzel yüzünde doğan ışık huzmesi
Aşağı kahveden dışarıya yankılanırdı
Eski aşk şarkılarının yanık nağmesi
Durup dinlerdim çam ağacına dayanarak
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta