Yanı başımda Çingeneler sokağı…
Kıskanıyorum mutluluk kahkahalarını
Öfkeleniyorum kaderime…
Aynalara tükürüyorum asık suratım eşliğinde
Başımı hüsranlara çeviriyorum…
Önce kararıp sonra kayboluyor küçük tebessümlerim
Darbeler indiriyorum keskin bakışlarımla mutlu olabilenlere…
Ve sessizce nefret büyütüyorum içimde, mutlu kalabilenlere…
Kâbuslar hazırlıyorum ilerisi için küçücük çocuklara…
Çaldığım her ömrü kâr sayıyorum yanıma…
Uzayıp gidiyor sorular aklımda fersah fersah
Cevap aramıyorum sorularıma umarsızca
İçinden çıkılamaz durumların ortasına dalıyorum
Bunalıyorum, bunalıyorum artık mutlu olmak istiyorum, bunalıyorum…
Ali ErezKayıt Tarihi : 3.9.2010 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!