Kötekleyince Anlar Şiiri - Mehmet İslami

Ben ki SARRAFIM efendim ALTIN’ ın mîyarını
Tarttığım zaman görünce söylerim ayarını
Seyrederiz cühelânın câhime kayarını
Mücadele edeceğiz ömür boyu Efendi
Sükutumu korku sanan kötekleyince anlar

Karanlığı tenvir eden ÎLM-Ü LEDÜN değil mi?
Vakti seher afakında güller dedin değil mi?
Hayvan-ı NATIK’lara haddi söyledin değil mi?
Hevai hevese uymak Kâbil huyu Efendi
Malik ‘ŞUNU CEHENNEME SÜRÜN’ deyince anlar

Eğer can sıkıldı ise Salâhı da bir nimet
Mü’min elindeki İmân silâhı da bir nimet
Zulme karşı, mazlumların ervahı da bir nimet
Zulüm ehli zalimler ki Nemrut soyu Efendi
Zülmeden, Melekül mevtten tokat yeyince anlar

ELHAMDÜLİLLÂHİ deyip Sahibime giderim
Kara günde dost olana canı fedâ ederim
Yaşadığım hayatım ki benim kendi kaderim
İSLÂMİ’ye ikramıdır hayat suyu Efendi
İSRAFİL SUR’ çaldığında, gafil duyunca anlar