Koşuyorum ter revan Şiiri - Mahmut Çiçek ...

Koşuyorum ter revan içinde
Önünde sen
Arkamda bir kalabalık
Her ağızdan ayrı bir ses
Ellerde sopa
Sonra bir araba yaklaştı seni aldı
Kalabalık toz oldu uçtu gitti
Gözümden kanlar döküldü
Elim ayağım bağlanmıştı
Korku ile uyanmıştım
Yastığa sarılıp öpmüşüm
Kendime geldim sen yoktun
Hasretin gün doğumumu karattı
Özlemlerim
Kezzap olup sevdamı yüreğimi yaktı
Sordum sağa sola haberini alamadım
Rüyamı anlattım
Herkes kavuşacaksın yârinle dediler
Ama
Sol yanın yanıyor kaynıyordu
İsyan sözler dudağıma akıyordu
Radyo dinliyordum birden
Cengiz abinin gelin olmuş gidiyorsun çalıyordu
Telefon kapı ikisi de hızlı alacaklı gibi çalıyordu
Komşunun yaramaz oğlu Kaan gelmiş
Elinde bir düğün kartı titrek eliyle bana uzatıyordu
Mahallenin sonundaki düğün salonunda düğünün varmış
Onca yıl içimi döktüm sana
Sende bana meyilliydin
Ne olduğunu anlamadan çektin
gittin her görüşümde
Yolunu değiştirdin
Artık sözler tükendi
Yaşlar tükendi
Ben tükendi bana uğurlar ola
Sende bir yastıkta mesut ola
Elveda