Koşuyordum Şiiri - Fazilet Özcan

Biliyordum bu dünyadan
Daha güzel bir yer vardı
Rüyalarımda ki gibi
Hayalini kurduğum
Düşlerim gibi
Bırakıp gitmek istiyordum
Dalgalarla sonsuzluğa...
Bir denizin kıyısında...

Ne kadar çok kuş uçuyordu
Gökyüzüne doğru
Koşuyordum hiç yorulmadan
Koşuyordum
Onlarda uçuyordu
Yol gösteriyordu sanki
Kuzey yıldızı gibi
Kaybolduğum bu zamanda..

Koşuyordum denizin kıyısında
Martılar dolaşıyordu
Acele et çabuk der gibi
Nefes nefese kalıyordum
Koşuyordum koşuyordum hızla
Yeni bir dünya vardı sanki
Beni çağırıyordu
Gel der gibi

Koşuyordum gülümsüyordum
Gökyüzünde ki tüm kuşlara
Az kalmıştı sanki
Yeni umutlara
Kavuşmalara
Yeni diyarlara
Yeni bir zamana
Yeniden doğmak gibi

Koşuyordum hızla koşuyordum
Ardımda kirli bir dünya bırakmıştım
Artık son bulacaktı benim için
Artık her canlı mutlu olacaktı
Belkide bir adım daha ötemde
Bir sıcak el tutacaktı
Uzattığım ellerimden
Bu yorgunluk gidecekti üzerimden
Bir damla yağmur yağacaktı üzerime
Islanacaktım
Ama sevinçten..

Koşuyordum
Koşuyordum kuşlar gökyüzünde
Ben hep peşinde
O hayal ettiğim
Bulutların üstünde
Olacaktım
Ayaklarım yerden kesilecekti
Gülümseyecektim sizlere
Koşuyordum durmadan
Bu zamanı bırakıp
Başka bir zamana doğru
Hızla

sen geliyordun bir an aklıma
O gülüşün düşlerimi saran
Yalan değildi özlüyordum
Hemde çok
Martılar tutuyordu sanki kolumdan
Geç kalıyorsun der gibi
Sen bile gidiyordun o an aklımdan..

Belki bir bekleyişti sizin ki
Ama ben hep koşuyordum...
Sonsuzluğa DOĞRU....