Koşuşturmaca Boşu Boşuna...

Hüzünleri mi kim bilecek
Acılarım ile baş başa
Yalnızlığımın
Koyların da
Dolanıp duruyorlar,

Geçen zaman olsa da
Ne fark eder
Değişen bir şey yok
Değişeceği de yok gibi galiba,

Tutunmuşum sararan yapraklara
Yel yoldaşım olmuş
Sürünmek kader
Gelecek meçhul,

Bir tutam umut diyor yürek
Bir avuç olsa da yeter
Kahır eden hayatın
Sanki
Çok umrun da
Takmış dünyayı koluna
Dönüp duruyor,

Bir gün iki gün üç gün der iken
Ömür sonbahara dayanmış
Uzatmalar
Ha bitti ha bitecek,

Gelmek var gitmekte var
Takipteyim elbet
Önceden göçenleri,
Göz yaşlarına asılmışlık
Daha doğarken fermanımız
Bizi bizden alan,
Aslında
Yokluk bir hiç
Varlık bir koşuşturmaca boşu boşuna...

* Berlin, 01.12.2021 *

Talat Özgen