İnsanlara ilgimizde kullandığımız eşyalar gibi olmaya başladı,
Hani çok beğenerek aldığımız bir ayakkabı.
Yenisini aldıktan sonra ellemeyiz bile.
Oysa almadan önce kimbilir kaç kere bakmışızdır vitrine,
Fiyatına da bakmışızdır,
Cebimizdeki yetmemiştir almaya.
Ertesi gün bir umutla,
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
İnsan olmaya dair ne varsa tüketmişiz demek ki...
Ve kosun,
Unutulmus sevdiklerinize.....
Kosmak,ulasmak cok guzel de,ya bizi unutmus olan sevdiklerimiz,onlarda bize dogru kossa,ama hani derler ya,yenisi geldiginden eskinin hukmu kalmamis mi oluyor acaba?
ama benim hic unutmadigim bir sey var [ eski dosttan dusman olmaz]ve ben bunu hep hatirlarim.
Dost sevgisi girmeye gorsun gonule,
yillar gecse de hic cikmaz icinden,
dost seni sildiyse defterden,
ne gelir elden.
Dostca ve sevgiyle kal.
kalplerimize dönebilseydik hiç bu üç günlük dünyada kötülük olurmuydu.Ayrılıklar,acılar yaşanırmıydı. Ellerinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta