Koşulsuz Sevgi Şiiri - Ali Yegin

Ve bir dilenci dedi ki,

Dilenirim dünya malını olandan, bende de olsun diye yalandan. Oysa kimse bir fayda görmez bu talandan. Dilenciyimdir, dünya yüreği fakirlerin bin bir çalımla zengin gibi gezdiği yerken, mülksüz bir fakirimdir, malın fazlasını alırım olandan, haberi yoktur gönlü yetimin kendi halinden, kalbi öksüzün gönlünden, ruhsuz gezenin gözünden. Olsaydı haberleri onların hali beter olurdu benim gibi bedbaht dilenciden. Evet bir dilenciyim ama dilendikçe vesile olurum ilahi adalete. Dilendikçe ben, sevap dağıtılır benim üzerimden, ruhunu temizleyenlere. Ya sen! Ne yaparsın bütün ömrünce? Sevgisiz kalma! İsteme sakın kimseden. Vermez onu kimse sana, sen onu dilenince.

Ve insan dedi ki,

Ben su gibiyim. Duru, arı ve temizleyici. Her şeye kendimden başlarım, sırdır içimde beni ben yapan.
Suyun içindeki zerreler okyanusun sırrıdır. Zerrelerin içindeki madde sonsuz evrenin sırrıdır. Hepsini içine alan sonsuz sırrım ise kalbimde çoğalan koşulsuz sevgidir.