Bazen insan bir süreliğine de olsa geriye gidebilmeyi istiyor, neden biliyor musunuz; Sevdiğimiz insanları üzmek istemesek de, kendimize göre haklı nedenlerle onları üzüyoruz, acaba vazgeçmek zorunda kalacağımızı düşündüğümüz için mi? bu şekilde davranıyoruz, Bilemiyorum; Sevdiğimiz insanları koşulsuz ve hiç yargılamadan onları değiştirmeye çalışmadan sevmemiz gerektiğini unutuyoruz, bende unuttum; Halbuki bizi sevdiğini, özlediğini, istediğini bildiğimiz halde neden üzüyoruz ki sevdiklerimizi; Çoğu zaman sevdiklerimize karşı bile maskelerle dolaşıyoruz, gerçek duygularımızı esirgiyoruz onlardan, Oysa kendimiz olabilsek acı, tatlı duygularımızı paylaşabilsek ve başkalarının ne düşündüğünü bir kenara bırakabilsek ve bu hayat benim deyip karşımızdaki insanında bunu söylemesini kabullenebilsek ne güzel olurdu yaşam.
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Kendimizin ve sevdiklerimizin farkında olmak,önemsemek,değer vermek önemli elbette.
Zamanı geri getirmek mümkün olmadığına göre,şimdiki zamanı yaşamak ve yaşatmak en güzeli değil mi.
Paylaşımı kutluyorum dost...selamlar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta