İlk zamanlar ne güzeldik oysa !
Ne bulursak onu yerdik
Ne söylersek onu bilirdik
Dosdoğru bir insan idik
Gündüzleri çalışır geceleri dem de idik
Yalan bilmez dolan bilmez
Her daim diri idik
Sohbetlerimiz bol neşemiz yerindeydi
Ne delikli demir vardı ne lira
Hayat yolunda çoktu yokuş
Ama biz yorulmazdık
Sözüm ona biz insan idik
Şimdilerde sağcısı çıktı solcusu çıktı
Alevisi var velisi var sünnisi var sunisi var
Putçusu var puştu var
Dincisi var dinsizi var
Kahpesi var kalleşi var
O kadar çok öteki varki kendimizi kaybetmişiz
Olmuşuz onun bunun esiri
Bir tek kendimiz olamadık
Neyse gözüm lafı çok uzatmayım
Oluruz oluruz da belliki zamanı var
Olurmuyuz oluruz
Bu dünya da ya şebek oluruz ya kelek
ya da köstek
Adam olmaya olmak gerek
Tekrar sevmek için koşulsuz
Yaratana geri dönmek gerek...
Ayhan Ulu 06.01.2017 01:40
Ayhan UluKayıt Tarihi : 6.4.2024 01:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ötekileşmeden koşulsuz sevmeli insanlığı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!