Koşulsuz aşk
İnsanı koşulsuz sevdim seveli
İnsan sevgisidir dedim temeli
Bu değildi elbet aşkın bedeli
selamın gelmedi gittin gideli
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Aşkın da sevginin de koşulsuz olanı makbuldür kutlarım güzel bir şiir yüreğinize kaleminize sağlık saygı ve selamlar efendim esen kalın
İyi akşamlar sayın Bay değerli yorumunuz için teşekkürler. Mutlu yıllar diliyorum. Baki selamlar. Reklamla ilgili bir sorunu halledemiyorum. Şiirinizi mutlaka okuyucam Tekrar selam ve sevgilerimle...
Acaba?
O bedel, yapılıp yapılmaması dışımızda olan değil ki, "ödeyip kurtulsak..."
Görev gibi..
Toplumsal sorumluluk ya da...
Aşk bu...
Koşulu yok, anlaşması zaten yok..
Hatta var mı yok mu, bilinmeyen bir "kavram", mefhum...
Kişiden kişiye değişen..
Görünen o ki..
O aşk hala "koşulsuz.."
Hala capcanlı.. Yaşıyor, yaşatıyor kendini...
Bırakın kalsın...
Aşk, kendi kendini "amorti eder...."
Bence..........
Bam teliydi yine....
Tarzınıza uyan..
Tebrikler Nimet Hanım.....
İyi yıllar şimdiden......Aşkla, sevgiyle......
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta