Bireysel ve sosyal yaşamımızda,
İş ve okul yaşamında,
Aile içi iletişimde,
Sevgiyi belli koşullara,
Bağlıyoruz çoğunlukla.
Ödevlerini yapan çocuklar,
Derslerde iyi not alanlar,
Kurallara,yasalara saygılı olanlar,
Kendine verilen görevleri,
Sorgulamadan yerine getirenler.
Kısaca iyi işler yapanların,sevgiyi hak ettikleri,
Diğerlerinden sevginin esirgendiği,
Koşullu sevgi anlayışı,
Mutsuz eder insanları.
Koşullu sevgi,sevgi değildir.
Sevgiye yapılan ihanettir.
Kendimizi olduğumuz gibi,
Koşulsuz sevmekle başlarsak işe,
Kendimizle sağlıklı ilişki kurarız.
Kendimiz için değerli olduğuna,
İnandığımız işleri yaparsak,
Kendimize olan,sevgi ve saygımız artar.
Sevgi konusunda önce,dürüst davranalım kendimize.
Kendini sevmeyen insan,
Başkalarını sevemez,
Kendinden esirgediğini,
Başkalarına veremez.
Koşullu sevgi korkuya dayalıdır.
Korku ile sevgi gibi,
İki zıt duygu,bir arada,
Bulunuyorsa hayatımızda,
Korkuyu hayatımızdan çıkarıp,
Koşulsuz sevgiyi ön plana,
Çıkarmaya başlayınca,
Birçok sorunu kolaylıkla,
Çözüme kavuştururuz aslında.
Kayıt Tarihi : 13.10.2009 22:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!