Koşu Şiiri - Ufuk Tekin

Yürüyordu.
Durdu.
Sonra tekrar yürüdü.
Sonra tekrar durdu.
Bir yürüdü bir durdu.
Sonra koştu.
Yoruldu.
Koşamazdı.
Sonra oturdu.
Sigara içti. Zira hep içerdi.
Bazen çok içerdi.
Sonra yaşamı gördü.
O otururken o koşuyordu.
Sonra ölümü gördü, yaşamı kovalıyordu.
Anlamadı.
Zira bazen anlamazdı.
Gerçi nasıl anlasın ki hayatta yaşamayan gerçekte de ölmüyor ki!..
u.t.