Bir zamanlar, hevâlarla doluydum;
Rabb’in bir günahkâr, gâfil kuluydum.
Bir seher rüyamda, çağrını duydum;
Koştum.. Geldim Sana, Yâ Resûlallah...
Gönül gözlerimle, Kur’ân’a daldım;
Daldıkça, hidâyet rızkımı aldım,
Nefsi emmâreyi, taşlara çaldım,
Koştum.. Geldim Sana, Yâ Resûlallah...
Ravzanda kırk vakit, vecde dalmaya,
Cenneti Âlâ’da, komşun olmaya,
Şefaat müjdemi, elden almaya,
Koştum.. Geldim Sana, Yâ Resûlallah...
Mescidini kalp gözüyle görmeye,
Minberine, mahcup yüzüm sürmeye,
Kabr-i Saadet’ten, güller dermeye,
Koştum.. Geldim Sana, Yâ Resûlallah...
Feyzinden aldığım, yüce ilhamla;
Nûr oldu gözümden, akan her damla.
Dilimde binlerce, salât selâmla,
Koştum.. Geldim Sana, Yâ Resûlallah (S.A.V)
(5 Haziran 1993 / Medine)
Cengiz NumanoğluKayıt Tarihi : 22.4.2011 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rabbim bu ni-mete bizleride erdirmesi için güçlü irade nasip etsin (AMİN)
Nefis putunu yendikten sonra aşılmayacak hiçbir engel yoktur. Bazen nefsi öldürdük diyoruz ama öyle sinsice başka bir açığımızı bulup tahribata başlıyorki ancak defterler elimize verildiğinde o hileyi farkediyoruz.Ne mutlu o bahtiyarlaraki kibrin K sine, riyanında R sine hayatında yer vermeyenlere. Allah'ın Selam'ı, salih amel işleyenlerin üzerine olsun.
TÜM YORUMLAR (1)