Koştum ardından yine bütün gücümle
Koştum yetişmek için sana nafile
Ne nefesim yetti bu koşuda ne bacaklarım tuttu
Umutsuzca yığıldım bir kenara çaresiz
Ne çabuk akşam oldu oysa çok işlerim vardı
Yetiştiremedim işlerimi koca bir günde
Kısacık bir dilimdi sanki ömrümden giden
Umutsuzca yığıldım bir kenara çaresiz
Akşam olduğunda çekildim inzivaya
Gözlerim takıldı arkasını göremediğim duvarlara
Gönlümde hisler vardı acılarla parselli
Umutsuzca yığıldım bir kenara çaresiz
Sabah olunca yeniden yeşerir belki umutlarım dedim
Sonra dua ile kapattım gözlerimi karanlıklara
Doğduğunda güneş batacağı anı düşündüm yine
Umutsuzca yığıldım bir kenara çaresiz
Meğer her gün aynıymış doğum ve batım arası
Ya ben bunun neresindeydim kalakaldım
Heybemde bir sürü eksikle karşıladım akşamları
Umutsuzca yığıldım bir kenara çaresiz
Mehmet Yaşar Ayaz 2
Kayıt Tarihi : 18.3.2020 19:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!