İnsafın vicdanın yokmuydu senin
Niye bahçemize girdin köstebek
Gücünü burdamı sınadın bilmem
Böyle boydan boya sürdün köstebek
Kursağımda koydun tatlı hevesi
Divane aşığın çıkmıyor sesi
Şuraya gömdüğüm üç patatesi
Yoksa bana çokmu gördün köstebek
İki sefer bamya ektim olmadı
Nohutların içi doldu dolmadı
Patatesler senden bana kalmadı
Bütün umudumu kırdın köstebek
Alnımın terini toprağa kardım
Bilsen ki oraya ne emek verdim
Gelip isteseydin ikram ederdim
Sen beni arkamdan vurdun köstebek
Varıp yollarına tuzak kuramam
Elim gitmez şöyle çekip vuramam
Seni yakalayayıp hesap soramam
Hakkı'yı garip mi gördün köstebek
Kayıt Tarihi : 10.6.2007 11:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Umutla ektiğim bir bahçeden hüsran biçişimin hikayesidir
TÜM YORUMLAR (1)