Koşmanı olmuş Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Herkes bir yerlerden almış ilhamı
Akıl, akılların düşmanı olmuş.
Son''u düşünenin artmış evhamı
Kimi amacının pişmanı olmuş.

Ben akilim deyu afra tafralar,
Kırk yıllık kinlerden taşar safralar.
Onca nimet varken açtır sofralar
Halk da doymazlığın şişmanı olmuş.

Güçlüler en önden kapmış keşiği (x)
Yoksul viranenin bozuk eşiği
Umutsuz, umarak sallar beşiği
O da sallamanın işmanı olmuş.

Hayaller gayretle gerçekleşecek
Kurcalamak, nice yara deşecek.
Gafil, kuyusunu kendi eşecek
Kazdığı kuyunun düş meni olmuş.

Korunup kollanan işkilli zatlar
Koruma kalkar sa korkudan çatlar.
Baktım ki kaçıyor bütün fırsatlar
Durmuşoğlum onun koşmanı olmuş.

(x) Keşik: Sıraya girme, öncelik alma.