Koşmalıyım Şiiri - Tuna Kanaş

Koşmalıyım
Saatlerce nefessiz
Geçen zamana inat
Aşmalıyım örülen duvarları
Sabahın köründe,gecenin yarısında bölünen
Uykularımı...
Koşmalıyım yine de
Parmak uclarımda sessizce
Karanlığın çukurundan
Masmavi gökyüzünün altına
Yağmur sularıyla yıkanıyor bedenim
Saçımı tararken rüzgar
Geçiyorum büyük adımlarla
Patikalardan
Koşmalıyım sana ben
Zor uzun bir yol
Karşımda senin hayalin
Topladım tüm hayatımı
Sırtımdaki kambur yükümde
Taşıyorum
Herşeyi sana anlatacak gibi
Koşmayalım
Sensizlik vurmadan gönül toprağıma
Kurumadan hayallerim
Belki aradan aylar
Belki de yıllar geçecek biliyorum.
Ama yinede sevgiye muhtaç çocuk gibi
Yalın ayak koşmalıyım...